Sztuka pokutna: klęcznik biurowy i naszyjnik rozliczeniowy

Jedni rzucają palenie, inni cukier. Większość z nas rzuca coś lub kogoś. Ciężar odmawiania sobie można poczuć nawet na szyi, jeżeli ma się taką potrzebę.

Mamy październik, ale w sklepach obok zniczy już pojawiły się mikołaje z czekolady. A w moim życiu akurat sporo zmian. I w tym gorącym okresie trafiam na wystawę blisko bliżej podczas Łódź Design Festival. Do świąt daleko, do nowego roku jeszcze dalej, ale przecież ja mam akurat czas rozliczeń (tych formalnych) i postanowień (tych tylko moich). A tu przede mną, panie i panowie… naszyjnik rozliczeniowy!

Naszyjnik rozliczeniowy Jagody Stasiak na blisko bliżej podczas 11. edycji Łódź Design Festival / facebook.com/wzornictwoup

Wystawa blisko bliżej Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im.KEN w Krakowie podczas Łódź Design Festival 2017 / facebook.com/wzornictwoup

Wystawa blisko bliżej Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im.KEN w Krakowie podczas Łódź Design Festival 2017 / facebook.com/wzornictwoup

Miedź pokutna i klęcznik pomocny

Co to takiego? Ano, naszyjnik jak każdy inny, tylko że modułowy. I symboliczny. Rano zakładamy sobie taki malutki naszyjniczek na szyję, i przez cały dzień dokładamy do niego kolejne segmenty – każdy z nich to przewinienie, jakie popełniliśmy. Wieczorem czujemy ciężar tego, co poszło nie tak, i możemy to przemyśleć. Dwa tygodnie temu musiałabym chyba kupić kilka naszyjników, żeby się moralnie wygrzebać spod tej tony cukru, jaką spożywałam. Dziś wystarczyłby mi jeden, i to niekoniecznie oznaczający grzech cukrowego obżarstwa.

Wystawa blisko bliżej Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im.KEN w Krakowie podczas Łódź Design Festival 2017 / facebook.com/wzornictwoup

Naszyjnik zaprojektowała Jagoda Stasiak z Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie i można go było zobaczyć 3–8 października 2017 w Łodzi podczas Łódź Design Festival. Przymierzać niestety nie było wolno.

Chciałabym wierzyć, że tych „grzechów” mam każdego dnia tylko tyle, ile sztabek. Albo – wróć! Właśnie że mam ich  tylko tyle! Może wreszcie nauczę się przejmować jedynie tym, co rzeczywiście ma znaczenie. Dziś na przykład martwię się o swój kręgosłup. No to co? Napiszę kolejny tekst na… klęczniku! Tylko takim niezbyt pokutnym, a pomagającym zmęczonym kręgosłupom. Zobaczcie sami.