Idąc uliczkami nieco hipsterskiego Zarzecza od strony płynącej nieopodal rzeki, trafiamy na niezwykle urokliwą uliczkę, której częścią są… schody. Na górze, nieopodal galerii sztuki, mieści się niewielki tea bar, którego aranżacja zachwyca.
Historia
Japońska tradycja picia herbaty, znana jako „chanoyu” lub „sadō” (茶の湯), jest głęboko zakorzeniona w kulturze Japonii i ma długą historię sięgającą setek lat. Chanoyu czerpie korzenie z buddyzmu zen i kultury picia chińskiej herbaty. Praktyka rozwinęła się w Japonii w okresie średniowiecza, aby z czasem stać się ważnym elementem kultury i filozofii.
Chanoyu stanowi także formę sztuki, ponieważ uczestnicy starają się osiągnąć piękno i doskonałość w każdym aspekcie ceremonii.
Cały rytuał, skupiony na przygotowaniu i podawaniu herbaty, jest dość skomplikowany. W jego trakcie wysoko ceniona jest prostota, skromność i uważność. Cały proces może być krótki i prosty, ale mamy też te bardziej formalne, a przez to złożone z większej liczby elementów. Niemniej jednak, ceremonia składa się zwykle z kilku etapów, obejmujących przygotowanie i picie herbaty. Etapy te mają na celu podkreślenie skupienia i harmonii oraz celebrowania chwili.
Naczynia
W ceremonii parzenia i podawania herbaty ważne są naczynia. Czajnik (kama) jest używany do podgrzewania wody, a miska (chawan) służy do przygotowania i podawania herbaty. Wybór naczyń musi być starannie przemyślany, aby pasowały do pory roku, charakteru ceremonii i innych aspektów. Ich wybór znajdziemy na ścianach baru.
Jak herbata, to zielona
W japońskiej tradycji herbaty najczęściej używana jest zielona herbata, zwłaszcza rodzaj zwany matcha– to powszechnie dostępny napój, który można znaleźć w wielu miejscach, od restauracji po automaty z napojami. Pijana jest zarówno na ciepło, jak i na zimno. Pije się ją w domu, w pracy oraz podczas spotkań. Istnieją też sklepy convenience stores, nazywane kombini lub konbini, które oferują szeroki wybór gotowych napojów, w tym herbaty w butelkach, puszki czy plastikowe kubki z herbatą. Matcha to mielona zielona herbata w proszku, która jest ważnym składnikiem w ceremonii herbaty; jest mączysta i intensywna w smaku.
Sama ceremonia to coś więcej niż tylko picie napoju. Stanowi ona manifestację głębokich wartości kulturowych, takich jak szacunek, uważność, harmonia, prostota i pokora. Tradycja związana z przygotowywaniem i piciem herbaty jest przekazywana przez mistrzów (sensei) swoim uczniom. Proces ten nazywa się iemoto i jest podobny do systemu nauczania w innych dziedzinach japońskiej kultury, takich jak kaligrafia czy sztuki walki.
Mimo że tradycja herbaty jest głęboko zakorzeniona, wciąż jest otwarta na nowości i kreatywne interpretacje. Współczesne ceremonie mogą łączyć elementy tradycyjne z nowoczesnymi podejściami. Pamiętajmy, że japońska tradycja picia herbaty jest bardzo bogata i złożona. Dla otwartych na to, by zgłębić temat, organizuje się np. degustacje, na które zaprasza opisywane miejsce.
Picie herbaty w Japonii
Chociaż tradycyjna ceremonia herbaty jest bardziej formalna i skomplikowana, istnieją także uproszczone wersje, które można znaleźć w życiu codziennym. W wielu japońskich domach można znaleźć zestaw do parzenia herbaty, który składa się z miski, specjalnej trzepaczki do herbaty (chasen), łyżeczki do herbaty (chashaku) i herbaty w proszku (matcha).
Picie herbaty w Japonii ma również wymiar społeczny i kulturowy. To czas na relaks, odprężenie i nawiązywanie relacji. Przyjęcie filiżanki herbaty od gospodarza jest wyrazem gościnności i szacunku. Nic zatem dziwnego, że japoński tea bar znalazł się wielu miejscach na świecie, tym także w Wilnie.