Brutalizm z francuskim akcentem – przebudowa domu w Erlenbach koło Zurychu

Dzieło szwajcarskiego architekta

Faza twórcza szwajcarskiego architekta Ernsta Gisela trwała ponad sześć dekad, podczas których powstały liczne konstrukcje o różnej topografii i skali. Formułowane w różnych projektach, są wynikiem holistycznego spojrzenia na potrzeby użytkowników, kontekst i topografię. Ekspresyjny beton licowy i wykorzystanie naturalnych materiałów, takich jak kamień, drewno czy łupek, również kształtuje zespół dwóch domów w zabudowie bliźniaczej w Erlenbach. Odpowiedzią Gisela na pochyłe położenie i wąski teren były zróżnicowane warstwy przestrzenne.

Podczas gdy parter pełnił funkcję wejścia do domu, pomieszczenia mieszkalne z widokiem na Jezioro Zuryskie znajdowały się na wyższych kondygnacjach. Zaakcentowane obszary frontowe, ogrody na dziedzińcu i tarasy wcinają się w przestrzeń, łącząc wnętrze z otoczeniem i tworząc różne otwarte przestrzenie, w których można spędzać czas i zatrzymać się. Nietypowe w tym kontekście jest zastosowanie dachu kolebkowego, ale to zakończenie ku górze jest jedynie logiczną konsekwencją kompozycji przestrzennej.

Dom jako rzeźba

Wyzwaniem dla projektantki wnętrz, Victorii Marii było połączenie brutalizmu architektury z wygodą i elegancją, a także z francuskim akcentem. Wyraźnie teksturowany i odsłonięty betonowy sufit jako element wystroju pozostaje zatem równie uderzająco widoczny jak nisze, kominki i lampy zaprojektowane dla domu. Wnęki i wycięcia w ścianach i przegrodach, które Gisel wybrała do podziału na strefy, różne faktury i zmiany materiału, a także akcentowanie obszarów padającym światłem, również odgrywają rolę. Okrągłe połączenia ścian, okna w nietypowych pozycjach, przełomy i otwarta galeria tworzą nieustannie zmieniające się perspektywy. Kluczowe dla domu są centralne schody, które łączą wszystkie poziomy. Wąska przestrzeń powietrzna eliminuje przestrzenne granice między nimi i organizuje wizualne relacje dla mieszkańców.

Stylowa modernizacja

Wymieniono nie tylko podłogi, ale także kuchnię i łazienki. Wymagania zmieniały się na przestrzeni lat, dlatego industrialny układ kuchni został zastąpiony kuchnią otwartą. Mosiądz, emaliowana zielona lawa i marmur wpływają na nową atmosferę. Ta koncentracja na tym, co istotne i pragnienie ponadczasowej nowoczesności kształtuje również inną oprawę. Wykończenie wspiera współczesny architektoniczny styl kuchni.

Tara w łazienkach

Zastosowanie Tary w łazienkach jest bardziej ograniczone w jej wyglądzie. To dalszy rozwój tego, co już tam było. Na ściany, podłogę i powierzchnie wznoszące wybrano jasny, włoski trawertyn, aby kontrastować z mocno teksturowanym, odsłoniętym betonowym sufitem. Sześcienna precyzja opraw dzieli obszar na strefy, a duże lustra powiększają przestrzeń. Ta redukcja do tego, co niezbędne, tworzy niepozorną atmosferę przejrzystości, co jest szczególnie podkreślone dzięki nowemu wykończeniu.  Teraz projekt spełnia wymagania nowoczesnego minimalizmu, a także trwałej estetyki.

Równowaga wysokiej jakości wykończenia z przyjemnym w dotyku połączeniem stonowanych i intensywnych kolorów oraz wyjątkowymi tkaninami i tapetami utrzymuje styl budynku, ale jednocześnie nadaje mu nowy, współczesny ton. Zachowany zostaje niekonwencjonalny charakter domu. A jednak nowe elementy w naturalny sposób respektują to, co już jest. Zgodnie z duchem Ernsta Gisela.

Fot. i oprac. na podst.:
mat. prasowe Dornbracht