OnOffice. Projekt przestrzeni biurowej z lat 90. przywrócony do życia

Niniejszy projekt przestrzeni biurowej zakładał przywrócenie do życia budynku, powstałego w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, wcześniej pełniącego także funkcję biurową, jednak nieużytkowanego przez kilka lat. Istniejąca architektura zdefiniowała wiele wytycznych, jednak ogromnym wyzwaniem okazał się jej stan techniczny. Zawilgocenie budynku spowodowało przyspieszone niszczenie jego elementów konstrukcyjnych. Wskutek zaniedbań poprzedniego właściciela uszkodzone zostały materiały wykończeniowe oraz pozostawione wyposażenie. Niesprawna instalacja wodno-kanalizacyjna, grzewczo-chłodząca, brak wentylacji to tylko niektóre z problemów, z którymi borykał się nowy inwestor.

Kolejnym kluczowym wątkiem do rozwiązania okazała się zróżnicowana wysokość pomieszczeń na piętrze budynku, wynikająca z dwuspadowej geometrii dachu. Niemożliwe stało się wypoziomowanie sufitów, gdyż przestrzenie okazałyby się nieergonomiczne. Pochyłą geometrię ukryły kompozycje kształtów, obejmujące sufity, ściany i podłogi. W zależności od powierzchni gabinetu, rodzaju wykonywanej pracy oraz preferencji użytkowników, zaprojektowane podziały zdefiniowały indywidualny charakter każdego wnętrza, tworząc jednocześnie spójny wizerunek przestrzeni. Stworzone ramy kolorystyczne w ciągach komunikacyjnych, uzupełniono o neonowe napisy, stanowiące także element identyfikacji wizualnej marki.

Dwa piętra pełne funkcji

Finalnie budynek biurowy składa się z dwóch kondygnacji, na których rozmieszczone zostały istotne funkcje: recepcja, sale konferencyjne i ekspozycyjne, gabinety, przestrzenie relaksu, socjalne, sanitarne, ciągi komunikacyjne. Zależało nam, aby części reprezentacyjne spójnie łączyły się zarówno kolorystycznie jak i geometrycznie ze strefami technicznymi oraz z klinkierową fasadą budynku. Poprzez wprowadzenie do wnętrz podziałów, obejmujących ściany, sufity i podłogi, nastąpiło zniekształcenie ortogonalnej geometrii architektury. Wykreślone w przestrzeni linie stworzyły obszary, które zostały wypełnione kontrastującymi kolorystycznie materiałami. Część konferencyjną wydzielono tak, by zapewnić komfortowe warunki do odbywania spotkań. Zaproponowana ściana działowa, będąca dwiema taflami szkła, w kolorze grafitowym, osadzonymi w profilu, o wysokich parametrach akustycznych, ogranicza wgląd do jej wnętrza poprzez powstałe odbicia.

Zestawienia materiałowe bazowały na naturalnych i trwałych budulcach takich jak drewno, miedź, tytan- cynk, wełna w tapicerowanych meblach. Paleta barw wzbogacona została kolorami terakota, oliwkowy i kobaltowy. Istotne także doświetlenie miejsc pracy w gabinetach uzyskano poprzez wprowadzenie okien dachowych. Nad strefą chill out na piętrze zastosowano sufitową, świecącą płaszczyznę napinaną.

Okładziny specjalnie zaprojektowane na tę okazję

Rezultatem realizacji jest również zaprojektowana i wdrożona do przestrzeni biurowej autorska kolekcja okładzin Lico, która odpowiada na refleksje związane z jakością materiałów funkcjonujących w otoczeniu człowieka. Zaczątek myśli dla geometrii okładzin stanowiły rytmy stalowych kształtowników w architekturze przemysłowej. Charakterystyczna budowa dwuteownika znalazła swoje odzwierciedlenie w prefabrykowanym systemie okładzin.

Poszukując trwałych, szlachetnych materiałów, uwagę skierowano ku miedzi, będącej najstarszym metalem wydobywanym przez człowieka, już w starożytności wykorzystywanym do tworzenia pokryć dachowych. Miedź w całości podlega recyklingowi. Innym charakterystycznym budulcem współczesnych detali architektonicznych jest blacha tytanowo- cynkowa. Wyróżnia ją lekkość i plastyczność. Tytan- cynk występuje w kilku wariantach kolorystycznych, uzależnionych od stopnia patynacji, od metalicznego połysku do grafitowej, szczotkowanej powierzchni. Zastosowanie lekkich, linearnych, arkuszowych materiałów pozwoliło na uzyskanie zróżnicowanego charakteru okładzin.

Elementarnym założeniem projektu była integralność materiału i światła. Eksponuje ono właściwości blachy poprzez zróżnicowany stopień odbicia i pochłaniania ich powierzchni oraz emisję barw na otoczenie. Miękkie refleksy światła uwydatniają właściwości użytych budulców, nie powodując efektu olśnienia.

Galeria zdjęć

Fot. i oprac. na podst.: mat. prasowe Pracownia Projektowa Muszyńska Waszak