Ażury, natura i drewno: mieszkanie 50 m na Woli, pomysł na aranżację

Ażury, które dają oddech

Wchodząc do środka, zanim jeszcze rozpoczęto prace, tym, co rzucało się w oczy była otwarta przestrzeń ze słupem konstrukcyjnym, ulokowanym w dość niefortunnym miejscu. Inwestorce brakowało namacalnego podziału funkcji, przeszkadzało również wrażenie wchodzenia z korytarza prosto do pokoju dziennego. Rozwiązaniem okazało się ażurowe przepierzenie, które z jednej strony podzieliło przestrzeń przedpokoju i salonu, a z drugiej – z racji na to, że jego forma ma charakter dekoracyjny, wyglądało nie tylko ciekawie, ale pozwoliło na dopływ światła, które przenikając przez odstępy między drewnianymi elementami, maluje piękny rysunek cienia na podłodze i suficie. Podobna zasada podziału funkcji sprawdziła się w przypadku ażurowej, białej półki, która znalazła się między salonem a jadalnią. Półka, poza wyznaczeniem granicy, stała się też miejscem do przechowywania, na którym bardzo zależało inwestorom. Wykorzystanie rozwiązań ażurowych sprawiło, że przestrzeń mimo wyraźnie zaznaczonych stref pozostała nadal otwarta: „oddycha”, jednocześnie dając poczucie prywatności.

Mieszkanie to swobodna inspiracja pozornie nie pasujących do siebie styli wnętrzarskich oraz przemyślane rozwiązania funkcjonalne poprawiające codzienny komfort

Naturalne materiały i naścienny zielnik: kuchnia

Idąc na prawo z przedpokoju, wchodzimy do prostej i minimalistycznej w formie kuchni w kształcie litery „C”. Zabudowa meblowa miała być lekka, dlatego architektka Ewelina Białobrzewska zrezygnowała z szafek wiszących, pozostawiając tylko jedną, skrywającą okap. Na ścianie prostopadłej zawisła dębowa półka. Fronty szafek dolnych zostały wykończone fornirem dębowym. Piękny blat z szarego lastryko i białe, niewielkich rozmiarów płytki wprowadzają odrobinę sznytu lat 60. Nie zabrakło też miejsca na zielnik naścienny przy kuchni. Subtelną granicę między kuchnią a jadalnią wyznacza półwysep i graficzna wisząca nad nim lampa. W jadalni znajduje się drewniany okrągły stół z designerskimi krzesłami, a za nim niewielka konsolka z bibelotami i lampką. Lampy w całym mieszkaniu spełniają rolę nie tylko praktyczną, ale również dekoracyjną, tworzącą przyjemny nastrój wieczorami.

Kolor-faktura-struktura

Zza ażurowego białego regału wyłania się strefa relaksu. Uwagę przykuwa tu ściana z szafką telewizyjną z namalowanym kołem w kolorze nieoczywistego różu. Klamrę dla tej kompozycji tworzą: z prawej strony podłogowa lampa w duchu boho z błękitnym abażurem z frędzelkami oraz z lewej, minimalistyczna czarna stołowa lampa postawiona na dębowej szafce RTV. Motyw koła powtarza się tutaj jeszcze w wielu elementach – na dywanie, półeczkach ściennych z lastryko, czy skórzanym pufie. Oryginalny musztardowy odcień sofy pociągnął za sobą dalszy dobór kolorystyki: odrobinę błękitu i nieoczywistego różu w dodatkach oraz feeria barw za oknem. Ale to nie kolory miały tutaj grać pierwsze skrzypce, tylko zestawienie różnych tekstur, materiałów, faktur, struktur: różne wybarwienia drewna stołu, podłogi, fotela czy stolika kawowego; różne tkaniny na elementach wyposażenia: welurowa sofa, lniane zasłony, plecionka na fotelu czy skóra na pufie. Wszystko to sprawiło, że wnętrze zaczęło żyć.

Powrót do natury i szafka nocna w szafie

Mieszkanie zaprasza naturę do środka poprzez odsłonięcie dużych okien, ale również poprzez zastosowanie naturalnych materiałów i roślinnych motywów. Widać to w sypialni: tu od razu na lewo od wejścia na całości ściany położono tapetę z roślinnym motywem. Warto zwrócić uwagę na szafy w kształcie litery „L” z ażurowymi frontami z plecionką wiedeńską. Taki kształt miał zwiększyć ilość miejsca do przechowywania, stąd też po lewej stronie nie udało się wstawić standardowej szafki nocnej, ale i na to znaleziono rozwiązanie. W szafie zaprojektowano wnękę od strony łóżka, spełniającą funkcję szafki nocnej, w której bez problemu zmieści się lampka. Uroku dodaje eteryczna lampa wisząca oraz plakat z grafiką kobiety, przywodzący na myśl wycinanki Henriego Matisse’a. Całości dopełnia pastelowy kolor ścian.

Fokus na detal

W przedpokoju postawiono prostą w formie, ale pojemną szafę, z gładkimi lakierowanymi na szaro i fornirowanymi frontami. Fornir dębowy pojawia się w prawie każdym pomieszczeniu w mieszkaniu, więc nie mogło zabraknąć go także w łazience, do której prowadzą drugie drzwi. Piękny odcień drewna, który znalazł się na szafce umywalkowej i zabudowie toalety, w konfiguracji z marmurowymi płytkami i szarymi panelami winylowymi na podłodze, dał ponadczasowe zestawienie, na którym zależało inwestorom. Wyróżniającym się elementem na ścianie przy prysznicu są białe płytki o podłużnym heksagonalnym kształcie. Całości smaku dodają, nie jeden kinkiet, ale trzy kule umieszczone po lewej stronie owalnego lustra oraz fronty z delikatną i cienką ramką. Łazienkę tworzą tak naprawdę detale.
Jak mówi autorka projektu, Ewelina Białobrzewska: – Projekt tego wnętrza to rzadko spotykana stylistyka w Polsce. To swobodna inspiracja pozornie nie pasujących do siebie styli wnętrzarskich, przemyślane rozwiązania funkcjonalne poprawiające codzienny komfort, lekkość podkreślona użytymi materiałami, wysmakowane połączenie różnych faktur, tekstur i struktur, oszczędna i przyjemna kolorystyka zapraszająca do odpoczynku. To mieszkanie do mieszkania, a jednocześnie „do podziwiania”.